Tal van Nijmeegse dichters hebben zich laten inspireren door het Moment van Hoop op 21 februari 2023. Ze stonden met gedichten stil bij de verwoeste dromen van vele Nijmegenaren door het bombardement van 22 februari 1944. Met hun gedichten geven ze kracht van hun dromen door.
Op onze site hebben we enkele gedichten een plek gegeven. (Scroll naar beneden om ze te lezen)

Zilveren slingers

het was een stralende dag
helder de lucht waaronder ik stroomde
tot spreeuwen alles donker kleurden
ze aten de zon en ademden stof

zilveren slingers braken het glas
klapten mantels en vestingen open
woest en vurig brulde het hart
voordat het viel en tot stilstand kwam

toen de rook was opgetrokken
hingen dromen in de bomen
landden namen op mijn golven
ik fluisterde ze
en bracht ze naar zee

nog altijd fluit ik melodieën
die ik die dag ving in de wind
glijden mijn druppels langs stalen tranen
glinsteren in het ochtendlicht

en op mijn oevers valt het blad
duwt lente straks weer knoppen open
afgedwaalde spreeuwen landen
zachtjes in het dons

Zilveren slingers
Yildiz Gies | 2023 | www.yildizgies.nl  | Publicatie svp altijd in overleg

Hoop is het ding
dat schuilt in rozerood in diepblauw in geel
schittert in de dichte mist over de rivier op een stille morgen
dat piept tussen het spinrag in de velden

dat ik soms zie wachten in de vacht van
de hond glanzen op de natte koeienneus hangen aan de vleugel van
een overvliegende zwaan
dat zich verstopt tussen de regels

xxx het komt weer goed,
ik kom snel terug houd moed

Hoop is het ding dat zuchtend rust zo nu en dan
kwettert kust krabbelt schittert glimt maar meestal
onzichtbaar voor je keukenraam zit en wacht
tot het weer beter gaat.

Hoop is het ding 
Heidi Koren | Stadsdichter Nijmegen 2023 | Publicatie svp altijd in overleg

ik fietste over het keienpad
weg van jou, weg van de stad
al hobbelend kon ik enkel aan je denken
aan de poëzie die ik in je ogen lees
de muziek in jouw stem, de zoete smaak van je tong
en het zonlicht dat op je lippen valt
ik moest denken aan de traan
die zo eenzaam in je ooghoek lag
toen je haast woordeloos vertelde
dat je van me hield

er groeide een bloemetje tussen de keien
morgen zal ik je weer zien
nog even keek ik achterom
om misschien een mouw, of anders een hand
maar ik zag hoe de zon die ons zo dikwijls tegemoet scheen
gewelddadig ter aarde stortte
en de hemel boven de stad
in lichterlaaie stond
***
ik heb vannacht weer van je gedroomd
de witte muren van de schuur
de zachte knuffels en kusjes bij het afscheid
het zwaaien voor ik op de fiets stap
ik ben nooit opgehouden met achterom kijken
om te zien of ik misschien nog een mouw, of anders een hand
er groeien nog steeds bloemetjes tussen de keien van de stad
vannacht zal ik je weer zien, mijn lief

Derk Wijkamp | 2023 | Campusdichter | Publicatie svp altijd in overleg

800 zielen
800 dromen
teniet in 23 seconde
teniet? Nee, zeker niet!
Deze dromen zijn teruggekeerd
met de ochtend dauw
en hebben gauw
hun bestemming gevonden in jou.

Jouw dromen zijn hun dromen
Jaag je dromen daarom na
Maak je dromen waar
Laat die zielen schijnen
met hun licht op hun dromen
die hun bestemming hebben gevonden in jou.

Gaiane Abrahamian | 2023 | Publicatie svp altijd in overleg

Dromen van hoop

beelden dwarrelen
denkend aan dromen en hoop
een kindertekening achter op
mijn vaders printpapier
A3 en liggend met geperforeerde
randen vol gaatjes

ze stoorden mij die randjes

en ook de tekening
al gauw niet meer naar mijn zin
krassen, doorhalen, nu opnieuw
ik ging beelden schrijven
met woorden tekenen, verhalen

van beelden die hoop droomden

dat papier met die randjes en
geprinte puntjes in eindeloze reeksen tekens
werd krassend en piepend uitgespuugd
door de printer op onze zolder
het mechaniek ratelde, die herinnering
brengt mij verder terug

verder terug de tijd in, van ijzer op ijzer
een rammelende tram
op weg naar boven door de Stikke Hezelstraat
in de verte geronk van motoren
van nog meer vliegtuigen, weet ze
gevaarlijke vracht met onbekende bestemming

het luchtalarm overstemt nu alles

ze haast zich
naar onderkelderde veiligheid
in haar hoofd hoop op
witte wolken fluitenkruid,
op vogels die
de lente zingen

dromerig staart ze
stof dwarrelt omhoog
in het spaarzame licht
vangt ze beelden met haar potlood
gepriegeld in de kantlijn van
haar waardevolle schoolschrift

want haar zinnen moeten gevonden worden

Dromen van hoop
Pauline Jansen | 21 februari 2023 | Publicatie svp altijd in overleg